Pompka – popularne ćwiczenie siłowe, z którym miał do czynienia chyba każdy. Pompki klasyczne, na pięściach, na poręczach… Istnieje mnóstwo konfiguracji o różnym stopniu trudności. Zobacz, jakie są warianty pompek.
Jakie mięśnie pracują podczas wykonywania pompek? Jaka jest prawidłowa technika? A jak nie powinno się ich wykonywać? Odpowiedzi na powyższe pytania znajdziesz w naszym artykule!
Jak działają pompki?
Klasyczna wersja pompek polega na zginaniu i prostowaniu rąk w pozycji podporu przodem. Całość ruchu opiera się na obniżaniu i podnoszeniu ciała. Podczas wykonywania takiego ćwiczenia do pracy zaangażowane są mięśnie ramion i klatki piersiowej. Pompki są więc doskonałym ćwiczeniem do rozwijania m.in. mięśni barków, ramion, klatki piersiowej, pośladków, ud czy brzucha.
Zaangażowane są również stawy – łokciowy i barkowy. Pompki sprawdzają się w treningach siłowych, kalistenicznych, wytrzymałościowych czy ogólnorozwojowych.
Praca mięśni podczas wykonywania pompek
Różne typy pompek działają na inne mięśnie. Powyżej grafika przedstawiająca które grupy mięśni najmocniej pracują w zależności od wybranego układu dłoni, rozstawu, punkut ciężkości i chwytu.
Regularne ćwiczenie pompek pozwala na poprawę ogólnej wytrzymałości, siły i kondycji. Co więcej, mają doskonały wpływ na rzeźbienie sylwetki, szczególnie brzucha, klatki piersiowej i ramion.
Prawidłowa technika wykonywania pompek
Trudno o ogólną charakterystykę właściwej techniki ruchów podczas tego ćwiczenia. Wariantów pompek jest przecież wyjątkowo dużo. Da się jednak określić ogólne zasady, które sprawdzają się podczas większości typów tego ćwiczenia. Ważne jest, by utrzymywać prosty kręgosłup. W tym celu należy napiąć mięśnie brzucha i pośladków. Miednica natomiast nie powinna znajdować się niżej niż linia pleców. Głowa musi stanowić przedłużenie pleców, szyja – rozluźniona. Minimalny zakres ruchu ramion podczas uginania powinien osiągać kąt prosty. Dużo efektywniejszym sposobem jest wykonywanie pompek w wolnym tempie. Dzięki temu znacznie prościej jest także o prawidłową technikę ruchu.
A jak pompek nie robić?
Pompki nie są ćwiczeniem zbyt wymagającym technicznie. Mimo to, bardzo często pojawiają się błędy podczas ich wykonywania. Zwykle ich powodem jest wykształcenie złych nawyków we wcześniejszym okresie (np. przedtreningowym, dzieciństwie). Jak zatem nie robić klasycznych pompek?
1. Nie można wkładać całej energii w unoszenie ciała. Ważna jest także kontrolowana faza opadania.
2. Zbyt szeroki rozstaw rąk. Ćwiczenie staje się mniej męczące, lecz też – mniej efektywne.
3. Niewykonywanie ćwiczeń rozciągających po treningu. Taka praktyka może doprowadzić do kontuzji.
4. Niepanowanie nad ruchami głowy. Opadająca głowa nie stanowi już przedłużenia linii kręgosłupa. Tym samym zwiększa się ryzyko kontuzji.
5. Nieprawidłowe ustawienie stóp. Stopy muszą być złączone i oparte na palcach.
6. Nieprawidłowa praca bioder. Ważna jest synchronizacja ruchów przedniej i tylnej partii ciała. W trakcie prostowania ramion – całe ciało powinno osiągać tę samą wysokość.
7. Niewłaściwy wyprost łokci. Ruch powinien opierać się na maksymalnym wyproście łokci. W przypadku ćwiczeń na szybkość – wyprost na około 90 stopni.
8. Problemy z pozycją dolną. Opadanie powinno obejmować ruch niemalże dotykający podłoża.
Różne warianty pompek
Pompki zwykle dzieli się pod względem szerokości rozstawu rąk (wąskie, średnie, szerokie), ułożenia dłoni (oddalenie/przybliżenie łokci od/do tułowia) oraz wykorzystywanych przyrządów treningowych. Istnieją również modyfikacje w obrębie każdej z tych grup. W zależności od wybranego typu pompki można angażować do pracy inne mięśnie.
1. Pompki klasyczne
Ćwiczący rozstawia dłonie trochę szerzej niż na szerokość barków. Ustawia i prostuje ręce na podłożu oraz stopy stawia na palcach. Następnie napina mięśnie pośladków i brzucha – ciało powinno znajdować się w linii prostej. Ruch polega na zginaniu rąk do około 90 stopni, a tym samym opuszczaniu ciała (na wdechu). Po tym następuje wyprost ramion i uniesienie ciała (na wydechu).
2. „Babskie” pompki
Ten rodzaj pompek charakteryzuje się znacznie łatwiejszą techniką wykonania. Pozycja wyjściowa jest podobna jak w pompkach klasycznych. Jedyną zmianą jest ustawienie nóg na lekko zgiętych kolanach. Pośladki powinny znajdować się w tej samej linii, co plecy. Ćwiczenie wykonuje się tak samo, jak w przypadku pompek klasycznych.
3. Pompki na mocne tricepsy
Ćwiczący rozstawia wąsko dłonie na podłożu maksymalnie na szerokość barków. Głowa powinna być zdecydowanie wysunięta w przód. Ruch polega na kontrolowanym opuszczaniu ciała – łokcie muszą znajdować się blisko ciała. W ten sposób znacznie mocniej pracują tricepsy. Ten wariant pompek można wykonywać również w wersji „babskiej”.
4. Diamentowe pompki
Nazwa wzięła się od sposobu ułożenia dłoni w tym ćwiczeniu. Ćwiczący zbliża je do siebie i łączy kciuki oraz palce wskazujące (kształt przypomina diament). Wykonanie takich pompek jest dość trudne. Ten typ pompek angażuje szczególnie tricepsy i przedramiona.
5. Pompki + leżenie
Pozycja wyjściowa jak do pompki klasycznej. Ćwiczący opuszcza ciało do momentu pełnego leżenia na podłożu. Odrywa ręce od podłogi, a następnie znów unosi ciało do pełnego wyprostu rąk.
6. Pompki + opuszczanie głowy
Dłonie na szerokość barków, pozycja wyjściowa jak do pompki klasycznej. Pośladki maksymalnie wysoko, stopy oparte na palcach. Podczas uginania ramion – opuszczanie głowy (powinna być skierowana czubkiem do podłoża). Dobre ćwiczenie na mięśnie naramienne.
7. Pompki w staniu na rękach
Bardziej zaawansowany wariant pompki. Mogą go wykonać jedynie osoby, które opanowały stanie na rękach. Taka pompka wymaga od ćwiczącego doskonałej siły, koordynacji oraz zmysłu równowagi. Pozycją wyjściową jest stanie na rękach. Następnie ćwiczący ugina ręce i wykonuje pompki. Taki ruch angażuje do pracy mięśnie naramienne, klatki piersiowej, pleców oraz tricepsy.
8. Pompki na poręczach
Ćwiczenie możliwe do wykonania na specjalnej maszynie na siłowni lub w domu (wystarczą dwa krzesła). Wykonując pompki na poręczach ćwiczący łapie poręcze chwytem neutralnym, zgina nogi i prostuje łokcie. Wdech: zgięcie rąk do osiągnięcia kąta prostego i jednoczesne opuszczenie ciała. Wydech: prostowanie ramion i unoszenie ciała. Podczas wykonywania ćwiczenia ciało powinno być ustabilizowane.
9. Pompki z wykorzystaniem ekspandera
W tym ćwiczeniu potrzebna jest guma/taśma oporowa do ćwiczeń lub ekspander. Ćwiczący łapie końce taśmy i kładzie ją z tyłu ciała na wysokości bicepsów. Następnie przyjmuje pozycję jak do pompki klasycznej i wykonuje właśnie taką pompkę. Zastosowanie gumy zwiększy opór konieczny do przełamania podczas ruchu.
10. Pompki na hantlach
Ćwiczący bierze dwa duże hantle z talerzami o tej samej wielkości. Kładzie je przed sobą nieco szerzej niż na szerokość barków. Następnie kładzie dłonie na gryfach i robi pompkę. Trudność ćwiczenia można zwiększyć poprzez podnoszenie hantli na wysokość klatki piersiowej po przyjęciu startowej pozycji.
11. Pompki jak litera T
Pozycja wyjściowa jak przy pompce klasycznej. Ćwiczący opuszcza ciało, a następnie je unosi. Przy wyproście rąk – odrywa jedną z nich od podłoża, skręca tułów i unosi rękę ponad siebie (ciało tworzy literę T). Następnie wraca do pozycji startowej i wykonuje ćwiczenie na drugą stronę ciała.
12. Pompki na jednej ręce
Ćwiczenie opiera się na tym samym ruchu, co w przypadku pompek klasycznych. Jedyną zmianą jest ułożenie jednej ręki na plecach – ćwiczący podpiera się tylko jedną ręką. Taki rodzaj pompki jest bardzo trudny do wykonania.
13. Pompki w wersji plyometrycznej
Pozycja wyjściowa jak przy klasycznej pompce. Wykonując pompki z klaśnięciem ćwiczący opuszcza ciało, po czym natychmiastowo dynamicznie prostuje ramiona. Taki ruch powoduje chwilowe oderwanie rąk od podłogi. Następnie wraca do pozycji dolnej i dynamicznie ugina ręce. Cała seria takich pompek powinna być płynna i dynamiczna. Utrudnieniem może być wprowadzenie klaśnięcia w momencie odrywania rąk od podłoża. Taki rodzaj pompek doskonale usprawnia szybkość i zwinność ćwiczącego.
14. Pompki – pająki
Dłonie trochę szerzej niż na szerokość barków, pozycja podporu przodem. Ruch polega na opuszczaniu tułowia i jednoczesnym przyciąganiu prawego kolana do prawego łokcia. Podczas prostowania rąk i unoszenia tułowia – noga wraca na miejsce. Pełne ćwiczenie obejmuje podciąganie obu nóg. Pracujące mięśnie: ramiona, klatka piersiowa, brzuch.
15. Pompki – kraby
Ćwiczący przyjmuje pozycje podporu przodem. Przesuwa rękę i nogę w lewo – w ten sposób znajduje się w sporym rozkroku. Następnie wykonuje pompkę i podnosi ciało. Wraca do pozycji wyjściowej. Później powtarza ćwiczenie na drugą stronę ciała.
16. Pompki z odchylaniem tułowia na boki
Podstawowy ruch jest taki sam jak przy pompce klasycznej. Podczas opuszczania ciała ćwiczący przenosi ciężar ciała na jedną z rąk (przechylanie tułowia). Podczas podnoszenia się – ciężar ciała jest rozłożony równomiernie. Pełne ćwiczenie obejmuje ruch na obie strony ciała.
17. Pompki na kółkach gimnastycznych
Wyjątkowo skomplikowane ćwiczenie. Podczas jego wykonywania pracują mięśnie klatki piersiowej oraz obręcz barkowa. Kółka powinny być zawieszone nisko nad podłogą. Ćwiczący łapie ringi chwytem stosowanym przy pompkach na uchwytach. W trakcie ruchu nie można dopuszczać do przeprostu łokci! Dla najbardziej wytrwałych – można dołożyć dodatkowe obciążenie na plecy.
18. Pompki wzięte z jogi
Pozycja wyjściowa: Dłonie oparte na rękach, uniesione biodra, głowa w dole między ramionami. Ważne jest, by plecy i nogi utrzymywać wyprostowane. Ćwiczący ugina ręce w łokciach i obniża ciało podobnie jak w przypadku pompki klasycznej. Prostuje ręce, podnosi głowę, lecz nogi i biodra powinny wciąż pozostać nad podłożem.
19. Pompki na jednej nodze
Pozycja wyjściowa jak przy pompce klasycznej. Ćwiczący unosi jedną nogę (można oprzeć ją na drugiej nodze). Następnie obniża i podnosi ciało. Ważne jest, by wykonać ćwiczenie na obie strony ciała.
20. Pompki na uchwytach
Do tego ćwiczenia potrzebne są specjalne uchwyty do pompek. Ćwiczący wykonuje ruch podobny do pompki klasycznej. Opuszcza jednak ciało maksymalnie do podłoża (poniżej uchwytów) i podnosi do maksymalnego wyprostu.
21. Pompki na TRX
Pozycja wyjściowa: ćwiczący stoi tyłem do uchwytów taśm TRX (długie linki). Stopy złączone, wyprostowane plecy, tułów pochylony do przodu, wyciągnięte do przodu wyprostowane ramiona. Wdech: opuszczenie tułowia (jak przy klasycznych pompkach). Wydech: podniesienie ciała i wyprost ramion.
22. Pompki z zejściem na przedramiona
Pozycja wyjściowa: podpór przodem. Ćwiczący opuszcza ciało poprzez zgięcie łokci, ale kładzie przedramiona na podłożu. Następnie prostuje ramiona.
23. Pompki ze zmianą podporu
Pozycja wyjściowa: podpór przodem. Ćwiczący wykonuje ruch jak przy pompce klasycznej. Podczas prostowania ramion – zmienia punkt podporu np. na rurkę czy schodek. Opuszcza ciało do podporu na podłożu.
24. Pompki azteckie – z wyskokiem
Jednen z najtrudniejszych wariantów pompek. Idealny do sportów walki. Pozycja wyjściowa: podpór przodem. Ćwiczący ugina ręce w łokciach i obniża ciało. Następnie prostuje je i dynamicznie wybija się od podłoża. W powietrzu wykonuje skłon rąk do kostek. Wraca do podporu przodem.
25. Pompki na pięściach
Pozycja wyjściowa: wyprostowane ręce oparte na pięściach (rozłożone na szerokość barków). Wyprostowane plecy i lekko zaokrąglone łopatki. Ćwiczący opuszcza ciało, łokcie wzdłuż ciała, maksymalne zgięcie pod kątem prostym. W dolnej pozycji na chwilę zatrzymuje ruch. Następnie wraca do pozycji wyjściowej.
Z tej strony Marcin Ameryk, być może Twój trener osobisty 😉 Od 20 lat zajmuje się treningiem siłowym, sam jestem czynnym zawodnikiem trójboju siłowego. Jeżeli szukasz trenera, który poprowadzi Twój trening i dietę, to nie mogłeś lepiej trafić. Razem osiągniemy każdy cel, który sobie założysz!
