Trening Funkcjonalny co to za zwierzę?

Słowo trening funkcjonalny stało się ostatnio bardzo znane, modne, powszechnie używane lecz często błędnie rozumiane.

Istotą treningu funkcjonalnego jest to, że musi się konkretnie przekładać na najczęściej wykonywane przez ćwiczącego ruchy poza salą ćwiczeń. Takimi ruchami może być wchodzenie po schodach, ściąganie przedmiotów z wysokiej półki czy podnoszenie jakiś określonych ciężarów. Jednym słowem chodzi o ruchy które dana indywidualna osoba wykonuje często w ciągu dnia.

Wiele osób związanych ze sportem proponuje wykonywanie treningu funkcjonalnego, który nie ma nic wspólnego z teorią i jest niewłaściwie lub chaotycznie prowadzony. Co gorsza złe rozumienie treningu funkcjonalnego oraz jego prowadzenie może zagrażać zdrowiu i bezpieczeństwu osób ćwiczących. Należy pamiętać, że ten typ treningu wywodzi się z rehabilitacji gdzie jego celem, zgodnie z nazwą, jest przywrócenie upośledzonej funkcji. Można posunąć się do stwierdzenia, że jego mottem jest „Po pierwsze nie szkodzić”. Z teorii trening funkcjonalny jest to rodzaj treningu wielopłaszczyznowego i bogatego proprioceptywnie będącego zbiorem powszechnych i użytecznych ćwiczeń mających na celu ułatwienie funkcjonowania w przestrzeni danej jednostce, uwolnienia jej od potencjalnego lub już istniejącego bólu, urazów spowodowanych niewłaściwą postawą ciała oraz niewłaściwym wykonywaniem czynności motorycznych dnia codziennego. Każdy trening funkcjonalny powinien być dostosowany do danej osoby pod względem motoryczności organizmu. Należy również pamiętać o istniejących wadach postawy osoby ćwiczącej i umiejętnie korygować i kompensować istniejące niedoskonałości.

Główne zalety treningu funkcjonalnego to:

• poprawa stanu funkcjonalnego klienta i wyniku sportowego (sportowcy),

• obniżenie ryzyka urazu/przeciążenia,

• wzmocnienie mięśni oraz skorygowanie postawy

• nauczenie prawidłowego oddychania

• skoordynowanie ruchów w życiu codziennym