Dyskopatia – jak sobie z nią radzić?

Dyskopatia lędźwiowa jest schorzeniem, które dotyczy niemal połowy Polaków. Zwykle pojawia się u osób po 40 roku życia. Może mieć swoje przyczyny w przeciążeniach kręgosłupa, uwarunkowaniach genetycznych, małej ilości ruchu, siedzącym trybie życia czy nawet paleniu tytoniu. Przeciążenia kręgosłupa mogą powstawać m.in. przez nieprawidłowe wykonywanie ćwiczeń fizycznych, otyłość, nieumiejętne przesuwanie przedmiotów czy wady postawy np. skoliozę.

Dyskopatia lędźwiowa – objawy

Jak już wspomnieliśmy, głównym objawem dyskopatii lędźwiowej jest ból w dole pleców. Pojawia się również uczucie mrowienia w miejscu uszkodzonego nerwu i drętwienie nogi. Chorzy mogą odczuwać również ból promieniujący do nogi czy zaburzenia czucia w ich obrębie. Ból pogłębia się podczas wykonywania skłonów.

Dyskopatia lędźwiowa – do kogo zgłosić się po pomoc?

Metoda leczenia dyskopatii zależy od stopnia zaawansowania schorzenia. Silne dolegliwości bólowe wymagają konsultacji lekarskiej i odpowiedniego postępowania leczniczego. Zwykle wspomagająco stosuje się również manualne zabiegi fizjoterapeutyczne. Niewielkie bóle pleców można natomiast załagodzić przy pomocy środków przeciwbólowych czy maści. W przypadku gdy choroba nie ustępuje – należy się zgłosić do ortopedy lub neurochirurga. Dyskopatię wykrywa się poprzez takie badania jak RTG kręgosłupa, rezonans magnetyczny kręgosłupa i tomografię komputerową kręgosłupa.

W niektórych przypadkach dyskopatii leczenie polega na wykonaniu zabiegu chirurgicznego lub przeprowadzeniu operacji.

Fizjoterapia/rehabilitacja – leczenie dyskopatii lędźwiowej

W większości przypadków leczenie dyskopatii lędźwiowej polega na stosowaniu zabiegów fizjoterapeutycznych. Ważne jest wyeliminowanie przyczyny dolegliwości, wprowadzenie regularnych ćwiczeń fizycznych czy pozbycie się ewentualnej nadwagi. W fizjoterapii przywiązuje się wagę do leczenia poprzez ruch i techniki manualne. Specjalista bada szczegółowo przyczyny pojawienia się dolegliwości. Następnie ocenia stopień zaawansowania dyskopatii. Jeśli jest to wymagane – kieruje pacjenta do neurochirurga. Przy mniejszych stopniach schorzenia kręgosłupa natomiast wystarczą konsultacje ortopedyczne. Każde leczenie jest indywidualnie dostosowane do pacjenta. Dzięki technikom manualnym fizjoterapeuci są w stanie zmniejszyć napięcia skóry i mięśni. Tym samym niwelują przykurcze mięśniowe. Zwiększają również ruchomość stawów. Co więcej, pacjenci mają szansę nauczyć się ćwiczeń wzmacniających i rozciągających. W przypadkach początkującej dyskopatii oraz w celu zapobieganiu jej - warto zapisać się na zajęcia zdrowy kręgosłup. 

Rehabilitacja natomiast jest środkiem pośrednim przed zabiegiem neurochirurgicznym. Dzięki niej można zwiększyć ruchomość w stawach oraz wzmocnić mięśnie.

Dyskopatia lędźwiowa – jak długo trwa leczenie?

Trudno dokładnie określić czas potrzebny na leczenie dyskopatii. Zdarza się, że zaliczone dolegliwości – powracają. Zwykle całość leczenia trwa więc od miesiąca do pół roku. Nie jest to jednak regułą. Mogą pojawić się dyskopatie wymagające dłuższego czasu rehabilitacji bądź leczenia. Każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie. Dlatego jeśli cierpisz na bóle pleców – zgłoś się do specjalisty.

Aktywność fizyczna – profilaktyka czy leczenie?

Jako że dyskopatia ma swoje przyczyny w braku aktywności fizycznej warto zmienić własny styl życia. Dolegliwości kręgosłupa są problematyczne i bolesne. Dobrym wyjściem jest więc rozpoczęcie regularnych treningów. Rodzaj sportu ma mniejsze znaczenie – bardziej liczy się poprawa ogólnego stanu zdrowia i sprawności fizycznej. W przypadku osób mających problemy z kręgosłupem doskonałym wsparciem będzie fizjoterapia. Sprawdzą się także ćwiczenia ogólnorozwojowe, ćwiczenia na lędźwiowy odcinek kręgosłupa czy wysiłek w odciążeniu. Niektórzy wybierają np. jogę. Warto jednak takie ćwiczenia wykonywać pod okiem doświadczonego trenera. Sprawdź naszą bazę trenerów i instruktorów. Znajdziesz tam specjalistów, których potrzebujesz!