Droga Wojownika

Poszukaj własnej drogi do rozwoju osobistego. Przezwycięż własne słabości, wygraj najtrudniejszą walkę. Walkę ze samym sobą.
Jest siła która pozwala mimo przeciwności iść dalej, osiągać wyznaczone cele. Siła która nie wyraża się w jednostkach fizycznych, kilotonach trotylu czy obwodzie bicepsa. Tą siłą jest motywacja. A nic nie motywuje jak przezwyciężanie swoich słabości. Właśnie na tym skupiają sztuki walki.
Sztuka czy sporty walki?
Czy wiecie, że sztuki walki są często błędnie utożsamiane ze sportami bądź systemami walki? Pojęcia są zbliżone do siebie, co spowodowało, że klasyfikacja rodzajów walki do konkretnej kategorii stała się punktem sporym. Obecnie jednym z najważniejszych wyróżników jest sam cel treningu. Priorytetem w sztukach walki (jak Kung Fu, Karate) jest rozwój zawodnika w aspekcie duchowym i osobowościowym. Natomiast sporty (Kickboxing, MMA) i systemy walki (Krav Maga) skupiają się na elemencie technicznym, stawiają na rywalizację.
Droga wojownika
Sztuki walki to nie tylko sposób na samoobronę, lecz sposób na życie. W związku z tym istotne jest poszukiwanie własnej drogi, równowagi pomiędzy duchowością i fizycznością. Słowo „droga” zostało użyte nieprzypadkowo, ponieważ zgodnie z językiem chińskim „do” odznacza właśnie drogę. Co więcej, wyraz występuje równie często w nazwach poszczególnych dyscyplin sportowych, np. aikido, taekwondo czy kendo. Sztuki walki to umiejętność podążania właściwą drogą do rozwoju własnego „ja”.
Jak mówi chińskie przysłowie:
„Jeśli podążasz drogą wojownika inne drogi są niepotrzebne.”
Sun Tsu
Poszanowanie dla przeciwnika
Pierwszą czynnością po przekroczeniu sali treningowej jest ukłon czy inny gest wyrażający szacunek dla trenera. Przed rozpoczęciem ćwiczeń, partnerzy również wykonują ukłon oznaczający równość pomiędzy zawodnikami, wynikającą z filozofii wschodniej.
Ta tradycja wywodzi się ze starych chińskich szkół wojskowych gdzie dużą uwagę poświęcano docenieniu przeciwnika. Pisał o tym Sun Tsu w Sztuce wojny – Jeśli jesteś silny, działaj tak aby nieprzyjaciel stwierdził że siły cię opuszczają i stajesz się słaby. Wynika to z faktu, że wróg który by zdawał się słabszy zawsze może czyś zaskoczyć i tym samym zwyciężyć silniejszego. Dlatego tak ważne jest nie popadanie w pychę i unikanie lekceważenia przeciwnika. Dokładnie temu przeciw działa nauczanie szacunku w treningach sztuk walki.
Cierpliwość, cierpliwość i jeszcze raz, cierpliwość
Sztuka walki to sztuka cierpliwości. Każdy trening to wypracowanie precyzji ruchu, dokładności jego kierunku i wyznaczonej siły. Tutaj istotna jest powtarzalność, dlatego czasem ruch należy wykonać kilka tysięcy raz, by osiągnąć poziom mistrzowski. Osoba wykonująca ruchy musi robić je automatycznie, ciało po odpowiednim treningu reaguje samo. Dzięki temu refleksy są szybsze a ciosy i kopnięcia efektywniejsze.
„Nie obawiam się kogoś, kto trenuje 10000 kopnięć, ale tego,
który 10000 razy trenował jedno kopnięcie.”
Bruce Lee
Oczywiście istnieje przekonanie, że trening sztuk walki to jedynie wyraz nagromadzonej agresji, która szuka ujścia. A jak faktycznie przedstawia się korelacja agresji z treningiem tak wymagających dyscyplin?
Wszystko o agresji w sporcie i sztukach walki
Liczne opinie korelują treningi sportów walki ze wzrostem poziomu agresji. By rozwiać wątpliwości zostały przeprowadzone szeregi badań. Jednym z ich inicjatorów był Tadeusz Gruszka. Pierwotnym założeniem analizy było stwierdzenie jakoby dało się obniżyć poziom agresji u chłopców niedostosowanych w wieku ok 18 lat pod wpływem zajęć kick – boxingu. W ten sposób przygotowano dwie grupy wychowanków, u których dokonano oceny poziomu agresywności. Wobec pierwszej grupy zastosowano półroczny cykl treningowy składający się z 2-3 zajęć tygodniowo w dwugodzinnych sesjach, zaś u drugiej regularnie mierzono poziom agresji bez dodatkowych zajęć. Z początkowych badań wynikało, że poziom agresji oscylował na poziomie 70%. W grupie nie trenującej nie stwierdzono zmiany poziomu agresji, zaś w grupie eksperymentalnej agresja uległa znacznemu obniżeniu, wzrósł również poziom współpracy członków grupy.
Równie interesujące badanie zorganizował Eligiusz Madejski – trener hapkido (znowu „do” - przyp. autor), który przeprowadził ankietę wśród rodziców młodych adeptów uczęszczających na jego zajęcia. Analiza była ukierunkowana na zaobserwowane zmiany w nauce, samodzielności, sposobie rozwiązywania problemów i samodyscyplinie. Okazało się, że regularne treningi zaowocowały szeregiem pozytywnych zmian w osobowościach młodych sportowców.
Wschodni trening dla umysłu - największej broni wojownika
Dostrzegamy więcej, jesteśmy uważniejsi, poszerzamy pole swojej percepcji – takie zdania najczęściej padają po zakończonych treningach sztuk walki. Jak to możliwe, że sport, którego podstawą jest walka niesie za sobą tyle spokoju? Odpowiedź ponownie niesie Bruce Lee:
„Trening zajmuje się nie obiektem, ale duchem człowieka i emocjami człowieka.”
W tym zdaniu kryje się niejedno ziarenko prawdy. Regularny trening to poszerzenie perspektywy, uspokojenie rozbieganych myśli oraz nauka koncentracji na jednej rzeczy. Wtedy odrzucamy problemy przeszłości, przyszłe wizje, zaczynamy żyć tu i teraz. Smakujemy doświadczenia, a przy tym właściwie odczytujemy sygnały wysyłane przez nasze ciało. Osiągamy wewnętrzny spokój, który jest konsekwencją treningu cierpliwości oraz kontroli własnych emocji. Co więcej, przeprowadzone badania udowodniły, że sztuki walki to dyscypliny poprawiające pamięć i zwiększające zdolność do koncentracji!
Korzyści dla ciała z treningu sztuk walki
Wschodnie sztuki walki stanowią przedmiot licznych badań. Część z nich została przeprowadzona przez naukowców z uczelni Emory University w Atlancie. Na podstawie przeprowadzonych analiz wykazano, że uprawianie sztuk walki przez osoby w podeszłym wieku zdecydowanie zwiększało ruchowość organizmu, a tym samym zmniejszało zaburzeń równowagi o połowę! Badacze z kalifornijskiej uczelni dodatkowo udowodnili, że regularne treningi to gwarancja poprawy pracy układu odpornościowego. A poza tym? Uśmierzenie stanów bólowych, wzmocnienie narządów ruchu, zwiększenie siły mięśniowej oraz wypracowanie większej elastyczności w stawach.
Jak wybrać odpowiednią dyscyplinę walki dla siebie?
Poszukaj własnej drogi. Nie ma bowiem jednej najlepszej drogi wojownika. Zanim zdecydujesz się na zapisanie się do konkretnej szkoły sztuk walki, zastanów się, co chcesz osiągnąć. Następnie zbierz opinie o szkole, praktykujących w niej instruktorach i sztukach walki, które reprezentują. Początki bywają trudne, lecz satysfakcja i korzyści rekompensują wszelkie trudności.
Chcesz przeczytać cały artykuł?
Dziękujemy za dodanie opini!