Ciekawostki o tańcu - rytmiczna aktywność i podstawa wielu dyscyplin

Z Dalekiego Wschodu aż po Dziki Zachód - jak ziemia długa i szeroka, taniec stanowi ważną część kultury i jej dziedzictwa. W annałach historii zapisały się najróżniejsze rodzaje tańca, a klasyka gatunku kultywowana jest do dziś. Poznaj najlepsze ciekawostki o tańcu i dowiedz się, jak rozpoznać stopień zaawansowania tancerzy po ich strojach.
Co nieco o historii i nazewnictwie: ciekawostki o tańcu

Historia tańca i jego nazewnictwa jest wyjątkowo ciekawa. Na szczególną uwagę zasługują przede wszystkim Charleston i Foxtrot. Ten pierwszy zawdzięcza swą nazwę położeniu w Południowej Karolinie miastu Charleston. Nazwę nadał kompozytor J.P. Johnson, który usłyszał rytm tego tańca wykonywany przez pracowników tutejszego portu. Foxtrot to nieco inna historia. Czy wiesz, że aktor Harry Fox wprowadził do tego tańca tzw. kroki kłusującego lisa? Początkowo foxtrot miał być bardzo płynnym i rozluźniającym tańcem, jednak w wyniku ewolucji stał się wyjątkowo trudną formą taneczną. W końcu to najtrudniejszy taniec świata - nie może być łatwo!
Ciekawostki o tańcu: tradycja i uduchowienie w jednym

Mało kto wie, że z tańcem wiele wspólnego ma powstały w XIII wieku w Turcji muzułmański zakon wirujących derwiszów. Podczas medytacji zakonnicy wykonują różnorodne sekwencje ruchów, które układają się niemal w szereg figur tanecznych. Dla wielu najbardziej widowiskowa jest umiejętność szybkiego obracania się wokół własnej osi. Równie ciekawe fakty dotyczą flamenco. To najczęściej wykonywany taniec przez starszych tancerzy. Wszystko dlatego, że zawodowi tancerze tradycyjnego flamenco mają zazwyczaj ponad 30 lat, a im dłuższy staż, tym lepszy efekt w tańcu. Wynika to bezpośrednio z tradycji tego tańca, według której młodzi ludzie nie są odpowiednio dojrzali, by mogli swym tańcem pokazać prawdziwe duende, czyli duszę flamenco.
Ciekawostki o tańcu latynoamerykańskim: tego na pewno nie wiesz!

Ameryka Środkowa (zwana również Łacińską) to kolebka genialnych i zmysłowych tańców znanych na całym świecie. Kultywowane od dziesiątek lat tango było niegdyś tańcem latynoamerykańskim. Dziś to taniec standardowy, choć odwrotna sytuacja ma miejsce w przypadku paso doble. Niegdyś standardowy, dziś latynoamerykański. Dla tej grupy tańców charakterystyczna jest sztywna rama, ale bardzo powszechne jest także inne zachowanie. Czy wiesz, że tańce latynoamerykańskie nie wymagają kontaktu partnerów i trzymania obydwu rąk? Często partnerzy trzymają się za jedną rękę, zdarza się także, że tańczą solo, choć wykonują figury dla duetu.
Charakterystyka i znaki szczególne: ciekawostki o tańcu

Sztywna rama jest cechą charakterystyczną tańców standardowych. Trzymanie się za ręce nie jest jednak jedynym atrybutem. Partner i partnerka kierują swoje głowy w lewą stronę w większości figur. Dotyczy to zdecydowanej większości tańców standardowych, choć zdarzają się także figury, w których partnerzy spoglądają na siebie nawzajem. Ogromną ciekawostką jest, że patrząc na strój tancerza można rozpoznać, jak bardzo zaawansowany jest wykonawca. W zależności od klasy tanecznej, kobiety nie mogą zakładać kryształków Swarovskiego lub nadmiernie upinać włosów. Również panowie mają pewne obostrzenia, m.in. w zakresie zakładania fraka czy zaczesywania fryzury.
Dziedzictwo narodów i plemion: ciekawostki o tańcu

Rytualne obrzędy plemion koczowniczych obfitowały w różnorodne figury taneczne. Sekwencje był najróżniejsze, a sposób ich wykonania dyktował wódz danego plemienia. Czy wiesz, że autochtoni afrykańskiej grupy etnicznej, których klasyfikuje się jako Masajów, jako jedyne słynie ze skaczącego tańca wojowników? To spektakularne widowisko, które wyczerpuje prostota. Podczas tańca cały czas skacze się na palcach, tak by nie dotknąć ziemi piętami. Tradycyjny taniec Haka to domena rdzennych mieszkańców Nowej Zelandii. Współcześnie jest ona ważną częścią nowozelandzkiego dziedzictwa narodowego. Uczy się jej w szkołach, wykonują ją żołnierze armii narodowej Nowej Zelandii, a od 1905 r. wykonuje się ją przed każdym meczem nowozelandzkiego rugby.
Chcesz przeczytać cały artykuł?
Dziękujemy za dodanie opini!