Boks tajski

Charakterystyka sportu - Tajski Boks

Dla tajskiego boksu charakterystyczne jest wyprowadzanie uderzeń łokciami, kolanami i kopnięć goleniami. Jest to skuteczna sztuka walki. Oczywiście tutaj również używa się ciosów pięścią i uderzeń stopami. Jednak większość zawodników najczęściej wykorzystuje w walkach niskie uderzenia nogami. Według dawnej formuły zawodów dozwolone było również stosowanie uderzeń głową. Dzisiaj jednak ta technika jest zabroniona zarówno w lidze amatorskiej jak i zawodowej. Niedozwolone są również chwyty zapaśnicze, dźwignie i rzuty. Ma to na celu utrzymanie efektowności i dynamiki walk. Walka sportowa odbywa się w stójce. Inaczej ma się sprawa w przypadku odmian combatowych Muay Thai, tam zasady sportowe nie obowiązują. Dlatego wiele szkół tajskiego bosku naucza również technik parterowych.

Podobnie jak w boksie, spotykane są klincze, czyli momenty spięć obu zawodników w bezpośrednim kontakcie. Wykorzystywane są one do zadawania serii ciosów. Walki toczą się zgodnie z podziałem na kategorie wagowe. Ten sport trenują również kobiety. Walka odbywa się na dwóch rodzajach ringów małym o wymiarach 6,10 x 6,10 m, oraz dużym 7,30 x 7,30 m.

Walka zawodowa, a amatorska w tajskim boksie

Walki w lidze zawodowej należą do brutalnych, gdzie często dochodzi do obrażeń zawodników. Inaczej sprawa wygląda w lidze amatorskiej, ta odmiana charakteryzuje się większą dbałością o bezpieczeństwo zawodników. Stosowane są rękawice, kaski, a także ochraniacze tułowia, krocza, łokci i goleni. Pojedynek trwa 3 rundy, a zwycięża ten zawodnik który uzyskał więcej uznanych przez sędziów punktów, za prawidłowo trafione ciosy. Poza tym walkę można wygrać poprzez nokaut (standardowy czas 10 sekund) i poddanie walki przez przeciwnika. Inne możliwości to zdominowanie przez jednego z walczących, dyskwalifikację oraz deklasację. W Polsce zawody są amatorskie rozgrywane pod patronatem Polskiego Zrzeszenia Muay Thai – PZMT, a na arenie międzynarodowej kontrolę sprawuje Światowa Federacja Amatorskiego Muay Thai – IFMA.

Zawodowy Muay Thai

W tej odmianie sportowego Muay Thai zawodnicy nie zakładają ochraniaczy do walk, stosowane są tylko suspensory chroniące krocze. Ciekawostką jest to, że zgodnie z tajską tradycją zawodnicy walczą również bez koszulek, a kobiety walczą tylko w sportowych stanikach. Przepisy formuły zawodowej tajskiego boksu różnią się w niektórych przepisach, są to jednak małe różnice. Mistrzostwa organizowane są przez Światową Federację Zawodowego Muay Thai – WMTC.

Tajski boks w wersji użytkowej

Sport ten trenowany jest często również w użytkowej wersji. Tutaj poszczególne szkoły decydują o ogólnych zasadach i różnice w podejściu do szkoleń zawodników są znaczące. To co popularyzuje tą sztukę walki to możliwość wykonywania technik kolanami i łokciami, co odróżnia ten sport od chociażby kick-boxingu. Nie bez znaczenia jest również jego widowiskowość. Mimo brutalności, jest to dobry wybór dla osób poszukujących widowiskowej sztuki walki. Osoby trenujące tajski boks w wersji amatorskiej mogą ćwiczyć skuteczne techniki walki, a jednocześnie ponoszą mniejsze ryzyko kontuzji ze względu na stosowanie ochraniaczy.